Ένα πολύ όμορφο Ποντιακό τραγούδι από τα λίγα που
αναφέρονται ξεκάθαρα στο θέμα των Κρυπτοχριστιανών. Σε αυτό το τραγούδι η Σώνα
είναι η Εμινέ και ο Νικόλας, ο Μαχμούτ που στη γιορτή του Σωτήρος θα πάει να
την κλέψει και μεσάνυχτα κρυφά από όλους θα πάνε στο μοναστήρι για την τέλεση
του θρησκευτικού τους γάμου.
Σώνα μ’ μη τυραννίεσαι και μ’ έεις βαρύν καρδίαν.
θ΄ αλλάεις το χρυσόν τ’ όνομα σ’ και τούρκικον θα βάλεις.
θα παίρ΄τς άντραν ολόχρυσον, χριστιανόν παιδίν εν’
‘ς σα φανερά Μαχμούτ αγάς και ‘ς σα κρυφά Νικόλας
‘ς σό Μοναστήρ’ μεσανυχτί θα πάτε στεφανούζ’νε.
Εμέν λέγ’νε Νικόλ’ογλή και τ’ όνομα μ’ εν Γιάννες,
καλλίον ας επέθανα κι εσέν να μ’ είχα ειδέναι.
Εμινέ έλα ς’ σο παραθύρ’ εσένα κατ’ θα λέγω
τ’ Αε- Σωτήρας τη βράδυν θα παίρω σε και φεύω.
‘Σ σην Πόλιν εσουμαρλάεψε ασημένα φιλιάδες
γιατί χωρίζ’ μας ο Θεόν και α ση γειτονάδες.
Εμείς ας εχωρίγαμε εδέβαν πολλά χρόνα
τ’ αρωθυμίας τα πολλά επλέθεναν τα πόνα.
Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο
«Το Ποντιακό τραγούδι στη
διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου